آزاده نامداری؛ عبدالحسین فرج پهلو؛ منصور کوهی رستمی
چکیده
هدف مقاله، بررسی وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز از سه جنبه دانش، مهارت و هفت فعالیت مدیریت اطلاعات شخصی (شامل یافتن و دوباره‌یابی، ذخیره‌سازی، سازماندهی، نگهداشت، امنیت و مدیریت جریان اطلاعات، ارزش‌یابی و ارزش‌گذاری، تدبیر و مفهوم‌سازی بر اساس مدل جونز بود. این پژوهش به روش پیمایشی، توصیفی–تحلیلی ...
بیشتر
هدف مقاله، بررسی وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز از سه جنبه دانش، مهارت و هفت فعالیت مدیریت اطلاعات شخصی (شامل یافتن و دوباره‌یابی، ذخیره‌سازی، سازماندهی، نگهداشت، امنیت و مدیریت جریان اطلاعات، ارزش‌یابی و ارزش‌گذاری، تدبیر و مفهوم‌سازی بر اساس مدل جونز بود. این پژوهش به روش پیمایشی، توصیفی–تحلیلی انجام گرفته و از پرسش‌نامه تصحیح شده «مجاور» (1392) استفاده شد. با تعیین تعداد کل دانشجویان ( 1300 نفر) و با استفاده از جدول کرجسی– مورگان، تعداد تقریبی نمونه 297 نفر تعیین گردید. از میان 297 پرسش نامه توزیع شده، 297 پرسش نامه بر‌گردانده (نرخ پاسخ 100درصد) و کار تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و برای تعیین معناداری رابطه از آمار استنباطی (آزمون همبستگی اسپیرمن و پیرسون، رگرسیون خطی) استفاده شد. یافته‌های توصیفی منتج از پژوهش نشان داد میانگین‌های دانش، مهارت و مجموع هفت فعالیت دانشجویان به ترتیب برابر با 22/1، 05/2 ، 50/2 و در سطح نا‌مطلوب و نسبتاً نا‌مطلوب است. در این پژوهش به نقش سه متغیر مقطع تحصیلی، سن، دانشکده‌ی محل تحصیل در مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان پرداخته و مشخص شد که از میان این عوامل«مدیریت اطلاعات شخصی» در بین دانشکده‌های مختلف و مقطع تحصیلی با توجه به سطح معناداری 05/0رابطه‌ی معناداری وجود دارد و میان دانشجویان با بازه‌های سنی مختلف رابطه‌ی معناداری نیز وجود دارد. وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سطح نسبتاً نا‌مطلوب قرار دارد که بایستی دوره‌ها و کارگاه‌هایی در جهت آگاهی بهتر نسبت به ابزارهای مدیریت اطلاعات شخصی و ارتقا مهارت‌های دانشجویان برگزار شود.
